Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗς ΙΟΝΙΑΣ ΟΔΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ΑΡΧΑΙΟ ΜΥΚΗΝΑΪΚΟ ΤΑΦΟ 

Ε νας μυκηναϊκός κιβωτιόσχημος τάφος πλούσιος σε κτερίσματα ήρθε στο φως κατά τη διάρκεια των εργασιών εκσκαφής για την κατασκευή της Ιονίας Οδού στην Αιτωλοακαρνανία. Στο εσωτερικό του τάφου, ο οποίος είναι κατασκευασμένος από αδρές ασβεστολιθικές πλάκες, βρέθηκε ένας νεκρός σε συνεσταλμένη στάση, τα οστά του οποίου ήταν αποσαθρωμένα. Τον νεκρό συνόδευαν χρυσή κύλικα με ψηλό πόδι, χάλκινο ξίφος με λαβή περιελιγμένη με χρυσό σύρμα, χάλκινο εγχειρίδιο, χάλκινη αιχμή δόρατος, χάλκινος τριποδικός λέβητας και ένα ακόμη αδιάγνωστο αντικείμενο, πιθανώς κνημίδα, κτερίσματα που θεωρούνται από τους αρχαιολόγους ιδιαιτέρως σημαντικά. Σημειώνεται ότι στον ίδιο τάφο βρέθηκαν δύο πήλινα αγγεία (δίωτο αμφορέα και αγγείο ανοικτού σχήματος), τα οποία χρονολογούνται στην Υστερο-Ελλαδική ΙΙΙΓ περίοδο.

ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ WWF

Έ

κθεση – παρέμβαση για την εκτροπή του Αχελώου με αιχμή τις περιβαλλοντικές συνέπειες του έργου αλλά και το υπέρογκο κόστος, δημοσιοποίησε προ ημερών η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση WWF. Σύμφωνα με την έκθεση, η εκτροπή του Αχελώου θα προκαλέσει ανυπολόγιστες καταστροφές σε ευαίσθητα οικολογικά συστήματα και σε περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί προστατευόμενες από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ θα απειληθούν σοβαρά προστατευόμενα είδη. Το κόστος του έργου, ακόμα και αν είχαν τηρηθεί οι προθεσμίες και τα χρονοδιαγράμματα, είναι υπέρογκο. Ακόμα περισσότερο, η εκτροπή σχεδιάστηκε για να λύσει το πρόβλημα της λειψυδρίας στη Θεσσαλία, μία περιοχή που σπαταλά το νερό για να καλλιεργεί το αδρά επιδοτούμενο βαμβάκι. Η έκθεση με τίτλο «Ονειρα σε σωλήνα, εκτροπές ποταμών και λειψυδρία» αφορά όλα τα έργα εκτροπής και μεταφοράς τεράστιων όγκων νερού σε μεγάλες αποστάσεις, έργα που όχι μόνο δεν λύνουν τα προβλήματα της λειψυδρίας, αλλά αντιθέτως δημιουργεί περισσότερα. Ωστόσο ο Αχελώος προβάλλεται ως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα προς αποφυγήν. «Το όραμα της ελληνικής κυβέρνησης είναι να “ενώσει” δύο από τους πιο σημαντικούς φυσικούς πόρους της χώρας. Το νερό του Αχελώου με τη γη της Θεσσαλίας προς χάριν της ελληνικής οικονομίας» τονίζεται στην έκθεση. Στη συνέχεια αναφέρονται οι περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις του έργου που πολλές φορές έχει χαρακτηριστεί “εθνικής σημασίας”»:

• -«Ο προστατευόμενος από τη συνθήκη Ραμσάρ υγρότοπος, η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου, αναμένεται να υποστεί σοβαρή υποβάθμιση εξαιτίας της μείωσης του νερού που περιέχει, όπως άλλωστε και το Δέλτα του Αχελώου» το οποίο επίσης θα υποβαθμιστεί περιβαλλοντικά.

• -H μείωση της ροής του νερού αναμφισβήτητα θα έχει συνέπειες στα οικοσυστήματα που τροφοδοτούνται από το ποτάμι. Οι κατασκευαστικές εργασίες είναι πολύ πιθανό να προκαλέσουν διάβρωση και να πλήξουν τα ευαίσθητα ορεινά οικοσυστήματα. Μεγάλες άλλωστε θα είναι και οι κοινωνικοπολιτιστικές συνέπειες, όπως η καταστροφή ενός μοναστηριού του Αγίου Γεωργίου του 11ου αιώνα και το πλημμύρισμα του χωριού της Μεσοχώρας. «Ενας σημαντικός φυσικός πόρος θα χρησιμοποιηθεί για να στηριχθεί μια καλλιέργεια που δεν είναι βιώσιμη» τονίζεται στην έκθεση. Ο λόγος, βέβαια, για το βαμβάκι, που δεν μπορεί να αποδώσει επαρκές εισόδημα στους παραγωγούς παρά μόνο εφόσον επιδοτείται.

Γεγονός παραμένει ότι το υδατικό διαμέρισμα της Θεσσαλίας σήμερα αντιμετωπίζει σοβαρό έλλειμμα νερού. Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις; Σύμφωνα με την έκθεση, το πρώτο μέτρο θα ήταν η σωστή διαχείριση νερού στη Θεσσαλία. Η κατασκευή μικρών φραγμάτων στα ποτάμια της περιοχής και η αλλαγή των καλλιεργειών με άλλες, που θα χρειάζονται λιγότερο νερό, θα μπορούσε να βοηθήσει σημαντικά, επισημαίνεται. Η έκθεση ερευνά επίσης τις περιπτώσεις μεγάλων κατασκευαστικών έργων ανά τον κόσμο που πραγματοποιήθηκαν για να υπάρξει «καλύτερη» εκμετάλλευση ποταμών και οι οποίες έχουν ολοκληρωθεί στην Αυστραλία, τη Νότια Αφρική και την Ισπανία, καθώς και άλλα που έχουν προταθεί στη Βραζιλία, την Κίνα και το Περού. Ολα αυτά τα έργα έχουν πολλά κοινά σημεία που αποδεικνύουν το δύσκολο αλλά και τελικά το επιζήμιο τέτοιων «φαραωνικών διαστάσεων εγχειρημάτων». Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις καταγράφεται αυξημένο κόστος σε σχέση με ό,τι είχε προϋπολογιστεί, μη αναστρέψιμη βλάβη στα ποτάμια και αναγκαστική μεταφορά κοινοτήτων. Το κυριότερο, υπήρξε σαφής υπερεκτίμηση των πλεονεκτημάτων του έργου, με αποτέλεσμα να μην εξεταστούν άλλες εναλλακτικές λύσεις. «Η εμμονή στις κατασκευαστικές λύσεις προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αυξανόμενες ανάγκες σε νερό είναι ένας πλασματικός τρόπος για να διορθωθεί “στα γρήγορα” η κρίση του νερού» τονίζει ο Τζέιμς Πίτοκ, διευθυντής του Διεθνούς Προγράμματος Υδάτινων Πόρων του WWF.

ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥ ΠΛΑΤΥΓΙΑΛΙΟΥ

Ανακοινώθηκε αρμοδίως ότι σύντομα αναμένεται να λειτουργήσει ο λιμένας Πλατυγιαλού Αστακού στην Αιτωλοακαρνανία, ύστερα από συντονισμένες ενέργειες των υπουργείων Εμπορικής Ναυτιλίας, Οικονομικών και Ανάπτυξης. Με Κοινή Υπουργική Απόφαση, παραχωρήθηκε ήδη το δικαίωμα χρήσης αιγιαλού της παραλίας, το οποίο αποτελεί ουσιαστικό παράγοντα για την ανάπτυξη του λιμανιού. Η ΝΑΒΙΠΕ Πλατυγιαλίου Αστακού, όπως σημειώνεται σε ανακοίνωση του ΥΕΝ, οριοθετήθηκε σε έκταση περίπου 1.500 στρεμμάτων, ως ειδική Ναυπηγοεπισκευαστική Βιομηχανική Περιοχή. Μάλιστα, το λιμάνι, ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό καθεστώς, θα ενταχθεί στο Εθνικό Λιμενικό Σύστημα και θα εξυπηρετεί όλες τις χρήσεις ακόμη και την διακίνηση εμπορευματοκιβωτίων. Επίσης, όπως ανέφεραν κύκλοι του ΥΕΝ, «η λειτουργία του λιμανιού ως ελεύθερη τελωνειακή ζώνη θα ξεκινήσει αμέσως».

ΝΕΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙς ΑΠΟ ΤΗΝ AGRINO

Σ

ε επενδύσεις συνολικής αξίας 7 εκατ. ευρώ έχει αποφασίσει να προβεί  η Agrino σε διάστημα τριών ετών, όπως πρωτοδημοσίευσε η οικονομική εφημερίδα «Ναυτεμπορική», αποσκοπώντας στην αναβάθμιση των υποδομών της και στην αύξηση του παραγωγικού της δυναμικού. Τα βασικότερα από τα project τα οποία επεξεργάζεται αφορούν στη δημιουργία νέων κεντρικών αποθηκών στην Αθήνα, οι οποίες θα κοστίσουν περί τα 2,5 εκατ. ευρώ (οικόπεδο, εγκαταστάσεις και εξοπλισμός), στην οργάνωση επίσης νέας αποθήκης στη Θεσσαλονίκη και στην αύξηση των γραμμών παραγωγής του εργοστασίου στη συμπρωτεύουσα, στην περαιτέρω αυτοματοποίηση των εγκαταστάσεων και στη δημιουργία νέου σιλό, που θα βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τους χώρους καλλιέργειας του ρυζιού.

Επίσης, σε βάθος χρόνου πέντε ετών η εταιρεία προετοιμάζεται ώστε να προχωρήσει σε μετεγκατάσταση του εργοστασίου της στο Αγρίνιο, σε οικόπεδο που θα γειτνιάζει της Ιόνιας Οδού. Σημειώνεται ότι η Agrino προκειμένου να εξασφαλίσει τα αναγκαία κεφάλαια σε ό,τι αφορά τις νέες αποθήκες στην Αθήνα προτίθεται να θέσει υπό καθεστώς sale and lease back το ακίνητο όπου στεγάζονται σήμερα οι αποθήκες της, ενώ κάτι ανάλογο αναμένεται να ισχύσει και για τη μετεγκατάσταση του εργοστασίου στο Αγρίνιο. Στο μεταξύ, στα πλάνα της Agrino, είναι και η αναβάθμιση των σχέσεων συνεργασίας που έχει διαμορφώσει με τους παραγωγούς ρυζιού. Σύμφωνα με τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας, Κωνσταντίνο Πιστιόλα, ήδη οι παραγωγοί της Agrino έχουν συμφωνήσει και εφαρμόζουν την Ορθή Γεωργική Πρακτική, προκειμένου οι καλλιέργειες να καταστούν φιλικές προς το περιβάλλον, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα τη μέγιστη δυνατή απόδοση και ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων.

Επιπλέον, η εταιρεία, θέλοντας να βελτιώσει τις σχέσεις της με τους παραγωγούς, σχεδιάζει από το 2008 να περάσει στη συμβολαιακή καλλιέργεια και παράλληλα να εφαρμόσει σε μεγαλύτερο βαθμό την πρακτική της αναγραφής του ονόματος του παραγωγού και του τόπου παραγωγής στις συσκευασίες ρυζιών και οσπρίων.  Σημειώνεται ότι η εταιρεία ιδρύθηκε το 1955 στο Αγρίνιο, το 2006 αύξησε τον κύκλο εργασιών κατά 11% στα 18 εκατ. ευρώ και κατέγραψε κέρδη προ φόρων αυξημένα στα 1,4 εκατ. ευρώ, φέτος αναμένει τζίρο άνω των 21 εκατ. ευρώ, ενώ στην αγορά διακινεί σειρά κωδικών στις κατηγορίες ρύζια με μερίδιο 31%, όσπρια με μερίδιο 20%, μείγματα ρυζιού από αποξηραμένα λαχανικά και έτοιμα γεύματα.

Σήμερα λειτουργεί δύο παραγωγικές μονάδες στο Αγρίνιο και τη Θεσσαλονίκη και τρεις κεντρικές αποθήκες, μια εκ των οποίων στην Αθήνα, ενώ διαθέτει δύο εξοπλισμένα εργαστήρια ποιοτικού ελέγχου και έχει συγχρηματοδοτήσει 15 ερευνητικά / επενδυτικά προγράμματα την τελευταία δεκαετία. Η Agrino, θέλοντας να βελτιώσει τις σχέσεις της με τους παραγωγούς, σχεδιάζει από το 2008 να περάσει στη συμβολαιακή καλλιέργεια και παράλληλα να εφαρμόσει σε μεγαλύτερο βαθμό την πρακτική της αναγραφής του ονόματος του παραγωγού και του τόπου παραγωγής στις συσκευασίες ρυζιών και οσπρίων.

Ο ΟΥΓΓΡΟΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΤΙΜΠΟΡ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟ

Ο30χρονος Ούγγρος παίκτης Τίμπορ που αγωνίστηκε πέρσι με την Χόνβνετ με την οποία αναδείχτηκε κυπελλούχος Ουγγαρίας, θα είναι παίκτης του Παναιτωλικού. Ο Τίμπορ είχε αποκτηθεί πέρσι το καλοκαίρι από τον ΠΑΣ Γιάννινα, ωστόσο μετά από λίγο καιρό είχε αποδεσμευτεί από την ομάδα των Ιωαννίνων. Το νέο απόκτημα της ομάδα του Αγρινίου έχει αγωνιστεί σε όλες τις μεγάλες ομάδες της Ουγγαρίας. ΜΤΚ, Φερεντσβάρος και φυσικά την Χόνβεντ. Ο Τίμπορ τόνισε στις πρώτες του δηλώσεις: "Έχω εντυπωσιασθεί από τις εγκαταστάσεις και γενικά την οργάνωση της ομάδας. Θα προσπαθήσω με όλες μου τις δυνάμεις να βοηθήσω να πετύχει η ομάδα τους στόχους της". Στο μεταξύ, οριστικοποιήθηκε και τυπικά η παρουσία στον πάγκο του Παναϊτωλικού τη νέα σεζόν του Μύρων Σηφάκη. Ο νέος τεχνικός της ομάδας συμφώνησε για συμβόλαιο τριών χρόνων και στις πρώτες του δηλώσεις τόνισε για τη νέα του ομάδα: "Είμαι ευτυχής που επιστρέφω μετά από 14 χρόνια στον Παναιτωλικό, σ’ένα άλλο πόστο. Αποδέχτηκα την πρόταση για δύο κυρίως λόγους: την ιστορία της ομάδας και τους φανταστικούς της φιλάθλους και το όραμα της διοίκησης και κυρίως του προέδρου να δημιουργήσει μια ομάδα σε ευρωπαικά πρότυπα. Οι εγκαταστάσεις και η οργάνωση της ομάδας είναι σε επίπεδο Α΄Εθνικής και εκεί πρέπει να βρίσκεται ο Παναιτωλικός. Είναι μεγάλη τιμή και μεγάλη πρόκληση για μένα και θα κάνω τα πάντα να πετύχουμε τους στόχους. Όλοι μαζί ενωμένοι θα φτάσουμε ψηλά τον Παναιτωλικό".

Ο ΝΟΜΑΡΧΗΣ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗς ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

Ορόλος μας στο Περιφερειακό Συμβούλιο δεν είναι να δημιουργούμε ζητήματα και αναστολές, στην προσπάθεια όλων των δυνάμεων της Περιφέρειας, για τη συγκρότηση των καλύτερων δυνατών προτάσεων. Έτσι άρχισε την ομιλία του ο Νομάρχης Αιτωλ/νίας κ. Σώκος σε πρόσφατη  συνενδρίαση της περιφέρειας. Στην συνέχεια  ανεφερόμενος στη μελτώμενη εκτροπήη του Αχελώου είπε "Θέλω να επαναλάβω κάτι που αποτελεί απόφαση-δέσμευση του Περιφερειακού μας Συμβουλίου κατά το παρελθόν για ένα θέμα το οποίο στιγματίζει την πολιτική ζωή της σύγχρονής Ελλάδας. Είναι η επιχειρούμενη με πολλούς και διαφόρους τρόπους εκτροπή του ποταμού Αχελώου. Η μελέτη θεωρεί δεδομένη την εκτροπή. Αυτό είναι απαράδεκτο. Η Ελληνική πολιτεία στο σύνολό της, γι’ αυτό το θέμα δεν έχε αποφανθεί. Το έργο είναι μετέωρο. Το Συμβούλιο της Επικρατείας, το ανώτατο, κυρίαρχο θεσμικό όργανο ελέγχου των πράξεων και των αποφάσεων της διοίκησης, έχει ακυρώσει το έργο αυτό πέντε φορές. Δεν μπορεί λοιπόν κανένας -ούτε με την πραξικοματική διαδικασία, που ακολουθήθηκε στην Βουλή των Ελλήνων να ψηφισθεί δηλαδή τροπολογία νομιμοποίησης συγκεκριμένης δημοπρασίας, για το φράγμα της Συκιάς- πριν οριστικά αποφασίσουν τα από το νόμο και το σύνταγμα όργανα της πολιτείας και εν προκειμένω το Ανώτατο Δικαστήριο, να θεωρεί δεδομένη την εκτροπή. Εμείς λοιπόν ζητάμε να απαλειφθεί εντελώς ο όρος «ο Αχελώος εκτρέπεται» και επιμένουμε ότι θα πρέπει να αναφέρουμε στην απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, ότι είναι αδιανόητη η επιχειρούμενη εκτροπή του Αχελώου προς την Θεσσαλία ή οπουδήποτε αλλού, για λόγους περιβαλλοντικούς, οικονομικούς, αναπτυξιακούς, για λόγους ισορροπίας της ανάπτυξης και για λόγους πολιτικής ηθικής και δεοντολογίας. Είναι αδιανόητο να μιλάμε για εκτροπή του Αχελώου την στιγμή κατά την οποία το έργο αυτό καλείται να το πληρώσει εξ ολοκλήρου ο ελληνικός λαός".  

Αναφερόμενος στο χωροταξικό σχέδιο για τον τουρισμό τόνισε, "Το σχέδιο το οποίο μας παρουσιάστηκε είναι προς την σωστή κατεύθυνση. Νομίζω ότι στη χώρα θα πρέπει να προχωρήσουμε στην εκπόνηση Λευκής Βίβλου για τον τουρισμό. Είναι απολύτως απαραίτητο και αναγκαίο και ας αντιγράψουμε σε κάποια σημεία και τη Λευκή Βίβλο που ισχύει για τον τουρισμό στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι ένα θέμα που κανένας δεν το αγγίζει, γιατί αυτά τα ζητήματα εμπεριέχουν συγκρούσεις τεράστιων συμφερόντων και νομίζω ότι εδώ πρέπει πραγματικά να αναληφθούν πρωτοβουλίες και επαναλαμβάνω το  χωροταξικό που κατατέθηκε και αναλύθηκε είναι προς την σωστή κατεύθυνση και σε ότι έχει να κάνει με την περιοχή μας. Αυτά όλα θα μείνουν γράμμα κενό, αν δεν προχωρήσουμε στην πολεοδομική ανασυγκρότηση και ιδιαίτερα κάθε νομού ξεχωριστά. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε τώρα και στο Δ΄ ΚΠΣ παρουσιάζεται κατά τη γνώμη μου η τελευταία ευκαιρία να έχουμε γενικά πολεοδομικά σχέδια και ΣΧΟΑΠ, να δεσμευτούνε χρήματα και πόροι να γίνουν σωστές μελέτες να ξέρουμε ποιες είναι οι χρήσεις γης, σε κάθε πόλη, σε κάθε Νομό, σε κάθε περιοχή. Να αποκτήσουμε επιτέλους οργάνωση"

Τέλος αναφερόμενος στα αεροδρόμια της Δυτικής Ελλάδος είπε. "Η Δυτική Ελλάδα έχει επτά αεροδρόμια, μπορεί να μην τα ξέρουν όλοι αλλά είναι τέσσερα στρατιωτικά (Άκτιο, Αγρίνιο, Άραξος, Ανδραβίδα) αν προσθέσουμε σε αυτά το παλιό πολιτικό αεροδρόμιο του Αγρινίου, το αεροδρόμιο που κατασκεύασε ο Δήμος Μεσολογγίου στο Μεσολόγγι και το αεροδρόμιο στο Επιτάλιο Ηλείας έχουμε επτά τον αριθμό, κανένα από αυτά δεν αποδίδει. Είναι τεράστια περιουσία του ελληνικού λαού και του λαού της περιφέρειας μας και δεν αποδίδει κανένα. Οι τέσσερις στρατιωτικές βάσεις σε μια περιφέρεια είναι πάρα πολλές, δεν είμαστε ούτε στην εποχή του ψυχρού πολέμου, ούτε απειλούμαστε από την Ιταλία και τους βόρειους γείτονες. Θα πρέπει πραγματικά το Υπ. Εθνικής Άμυνας να κάνει έναν επανασχεδιασμό αξιοποίησης των συγκεκριμένων τεσσάρων στρατιωτικών βάσεων στην περιοχή. Η πρόταση σε σχέση με τα δυο αεροδρόμια της Αιτωλοακαρνανίας είναι σαφής και συγκεκριμένη. Το αεροδρόμιο του Ακτίου είναι ένα από τα μεγαλύτερα διεθνή αεροδρόμια της χώρας, πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω και είναι ένα αεροδρόμιο με τα έργα που έγιναν την τελευταία πενταετία άρτιο από πολλές πλευρές για να ικανοποιήσει διεθνής αερομεταφορές και τις ικανοποιεί βεβαίως το αεροδρόμιο αυτό, που είναι και της Περιφέρειας της Ηπείρου και της Αιτωλοακαρνανίας και των Ιονίων Νήσων. Θα πρέπει να ενισχυθεί και ιδιαίτερα να λυθεί το πρόβλημα των προσβάσεων του.  Είναι το μεγάλο ζήτημα που θέτω κάθε φορά σε σχέση με το ημιτελές έργο του Δυτικού Άξονα, να συνδεθεί ο Δυτικός Άξονας από την Αμφιλοχία έως το Άκτιο και με την παραιόνια οδό τη Βόνιτσα και τη Λευκάδα. Για το στρατιωτικό αεροδρόμιο του Αγρινίου, πρέπει να γίνει έδρα της Μονάδας Αεροπορικών Εξυπηρετήσεων Δημοσίων Υπηρεσιών (Μ.Α.Ε.Δ.Υ.). Η αεροπυρόσβεση κακώς επιμένουν κάποιοι να σταθμεύει στο λεκανοπέδιο της Αττικής".