 Ο ηθοποιός και δάσκαλος του Θεάτρου, ο Νίκος Παπακωνσταντίνου (φωτογραφία), μαζί με τον δίδυμο αδελφό του, τον ξεχωριστό Σωκράτη, που γεννήθηκαν στο Θέρμο το 1922, αποτελούσαν εν ζωή δύο από τις ευγενέστερες φυσιογνωμίες που γνώρισε το Αγρίνιο. Με ιδιαίτερη επίδοση στα γράμματα και στην εκμάθηση ξένων γλωσσών σπούδασαν στην Αθήνα, ο μεν Νίκος στην σχολή του Θεάτρου ο δε Σωκράτης στη Νομική. Ο Νίκος μετά από μια σύντομη παραμονή στο Αγρίνιο κατά την διάρκεια της κατοχής, σταδιοδρόμησε και καταξιώθηκε στο Εθνικό Θέατρο ως ηθοποιός του κλασσικού ρεπερτορίου αλλά και ως καθηγητής της ορθοφωνίας στην σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Παράλληλα επιδόθηκε και στην μεταφορά σπουδαίων ποιητικών έργων ξένων ποιητών, όπως ο Πούσκιν ("Η μπαλάντα της φυλακής του Ρίντιγκ"), στα Ελληνικά. Με την γυναίκα του την ηθοποιό Άννα Πολυτίμου αποδύθηκαν σε ένα δύσκολο αγώνα να κτίσουν ένα θέατρο, αντίγραφο του αρχαίου Θεάτρου της Επιδαύρου στο χωριό Άνω Σέττα στην Εύβοια, σε κτήμα που είχαν εκεί. Το κατάφεραν και ο Νίκος Παπακωνσταντίνου αξιώθηκε, στις τελευταίες μέρες της ζωής του, να στήσει και να παρακολουθήσει παράσταση στο Θέατρο αυτό. Ήταν το έργο "Ο Ηρακλής και το Λιοντάρι". Το θέατρο αυτό μετά τον θάνατο του Νίκου Παπακωσταντίνου, εξακολουθεί να λειτουργεί και αποτελεί, κάτω από την καθοδήγηση της Άννας Πολυτίμου - Παπακωνσταντίνου, τον σημαντικότερο πνεύμονα της πνευματικής ζωής της περιοχής, αληθινό αισθητικό κόσμημα, που μαζί με τις άλλες καλλιτεχνικές δημιουργίες διατηρούν ζεστή την μνήμη του μεγάλου καλλιτέχνη.
|
